ซีเมนต์จากเส้นใยไครโซไทล์ส่วนผสมของเนื้อส่วนใหญ่จะเป็นซีเมนต์มีส่วนผสมของใยหินอยู่เพียง10-15% โดยน้ำหนักเพื่อเสริมคุณสมบัติและฝังอยู่ในเนื้อซีเมนต์ไม่หลุดรอดออกมาภายนอก
จากการศึกษาโรงงานที่ในกระบวนกรรมวิธีผลิตใช้เส้นใยไครโซไทล์เพียงอย่างเดียวพบว่ามีปริมาณฝุ่นเส้นใยในบรรยากาศต่ำ1-2 เส้นใย/ลบ.ซม. คนงานที่สูบและไม่สูบบุหรี่ทั้ง2 กลุ่มไม่เป็นโรคมะเร็งปอดอนึ่งบรรดาผู้ทรงคุณวุฒิได้มีมติเห็นพ้องต้องกันว่าถ้ามีปริมาณฝุ่นในบรรยากาศเพียง0.5-1.0 เส้นใย/ลบ.ซม. คนงานจะไม่มีโอกาสเป็นโรคปอดอันเนื่องมาจากแร่ใยหิน(asbestosis)
เส้นใยไครโซไทล์จึงทำให้เกิดโรคได้น้อยมากซึ่งมีข้อมูลจากการศึกษาเป็นหลักฐานสนับสนุนอาทิตัวอย่างข้างใต้
จากการศึกษาคนงานในโรงงานผลิตซีเมนต์ใยหินทั้งแบบรายบุคคลและรายกลุ่มพบว่าอัตราการเป็นโรคเนื่องจากฝุ่นใยหินอยู่ในระดับปกติเช่นเดียวกับอุตสาหกรรมอื่นๆ(IPSC, EHC203, 1998)
จากการเปรียบเทียบโรค/อันตรายจากวัสดุที่มีใยหินเป็นส่วนผสมโดยHealth and Safety Laboratory ปรากฏผลลัพธ์ดังข้างใต้(รายละเอียดดูรายงาน“A comparison of the risks from different material containing asbestos”, HEALTH AND SAFETY COMMISSION, page 4, 2006)
ตามรายงานดังกล่าววัสดุที่มีอันตรายค่อนข้างรุนแรงมีอยู่เพียงอย่างเดียวคือฉนวนเคลือบใยหินด้วยวิธีฉีดพ่นสำหรับวัสดุที่เนื้อมีความหนาแน่นสูงจะไม่เป็นอันตรายในรายงานได้ระบุว่า“ใยหินชนิดโครซิโดไลท์ผลิตภัณฑ์ที่ผสมใยหินชนิดนี้และการเคลือบใยหินด้วยวิธีฉีดพ่นตามILO Asbestos Convention, 1986 ถูกห้ามใช้”
สรุปได้ว่าการใช้เส้นใยไครโซไทล์โดยมีการควบคุมจะมีความปลอดภัย
เอกสารอ้างอิง
1. Environmental Health Criteria 203, International Programme on Chemical Safety by United Nations Environmental Programme, International Labour Organisation and World Health Organization, 1988
2. A comparison of the risks from different materials containing asbestos, Health and Safety Executive, 2006
