จูเลี่ยน เพโต เป็นนักวิชาการโรคระบาดวิทยาชาวอังกฤษ ซึ่งในปี 1995 ได้ทาการประเมินทางสถิติถึงตัวเลขการเสียชีวิตอันเนื่องมาจากการเกี่ยวพันกับแร่ใยหิน โดยพิจารณาจากข้อมูลที่มีความสับสนมาก แต่ได้สร้างความกังวลไปทั่วโลกการประเมินได้เหมารวมแร่ใยหินทุกชนิดไว้ด้วยกัน โดยไม่ได้พิจารณาระดับความเสี่ยงของไครโซไทล์ ซึ่งมีการพิสูจน์อย่างน่าเชื่อถือแล้วว่าอยู่ในระดับที่ไม่มีความเสี่ยง คือ ต่ากว่า 1 เส้นใย/ลบ.ซม (1 f/cc.)
การตอบโต้คำทำนาย
ในปี 2000 ฮอดจสัน และ ดาร์นตัน (Hodgson and Darnton) สองนักวิชาโรคระบาดวิทยาชาวอังกฤษ ซึ่งหลังจากได้ศึกษาวิจัยคนงานที่สัมผัสกับแร่ใยหิน ได้กาหนดระดับความเสี่ยงของแร่ใยหินชนิดต่างๆ ดังนี้
ความเสี่ยงสัมพัทธ์ของมะเร็งเยื่อหุ้มปอดถูกประเมินไว้ที่
– 1 สาหรับไครไซไทล์
– 100 สาหรับอะโมไซท์
– 500 สาหรับโครซิโดไลท์
ความเสี่ยงสัมพัทธ์ของมะเร็งปอดถูกประเมินไว้ที่
– 1 สาหรับไครไซไทล์
– 10 สาหรับอะโมไซท์
– 50 สาหรับโครซิโดไลท์
——————————————————————
Hodgson J.T. and Darnton A. (2000). The Quantita-tive Risks of Mesothemioma and Lung Cancer in Rela-tion to Asbestos (ความเสี่ยงเชิงปริมาณในมะเร็งเยื่อหุ้มปอดและมะเร็งปอดอันเนื่องมาจากแร่ใยหิน). Ann. Occup. Hyg. 44(8) : 565-601
